Bij één van de meest Noordelijke wedstrijden van het land kwamen dit weekend vier jeugdruiters aan de start: Puck Kromkamp met Bart in de kk1; Saskia Bruin met Bruno op de lange k1; en in de k3 kwamen Bo van Aart en Nanke Kramer van start. Nanke reed met Tassili du Florival en won de wedstrijd. Ze vertelt:
“Toen we aankwamen op het terrein was Tassili best wel druk door het vreemde terrein. Gelukkig werd hij steeds rustiger en ging hij hier en daar een hapje gras eten. Ik wandelde met de paarden en mijn moeder maakte de vetgate klaar. Bij de voorkeuring was alles prima dus we mochten van start! Om 7.30 kwam Annabel aan en Tineke om 8.00. We hebben nog even besproken wie wat zou doen in de vetgate en toen opgezadeld en richting start gegaan. Het plan was om zo hoog mogelijk te eindigen. Ik wilde bij de kopgroep blijven de eerste en tweede ronde. Omdat Tassili best langzaam herstelt, wist ik dat als we te ver achter de kopgroep zouden zitten, het lastig zou worden hoog te eindigen. Bij de start ging ik voorop weg, zo konden we mooi het tempo bepalen. Op een gegeven moment vond Tas de stenen langs het pad nogal eng, dus toen ging iemand voor mij rijden en gingen we galopperen. We bleven een tijdje met z'n vieren maar twee ruiters vonden het te hard gaan dus toen bleven we met z'n tweeën bij elkaar totdat we ingehaald werden door twee andere ruiters. Die gingen best snel maar ik wilde kijken wat Tas kon dus gingen we mee. Ik wilde voor hun de vetgate in omdat ik wist dat hun paarden een snel herstel hebben. Uiteindelijk duurde het herstel van Tassili 10 minuten. Ik had gehoopt dat het sneller zou gaan, maar hij moest helaas plassen. We gingen 6 minuten achter de nummer één weg. Zes minuten is lang om in te halen maar we hebben lekker gegaloppeerd en binnen 7 kilometer zaten we er weer bij. Zij ging meer draven en dat vond ik niet fijn, dus ik ben vooruit gereden. Mijn plan was om voor haar de vetgate in te gaan zodat ik eerder of tegelijkertijd weg mocht. Helaas mislukte dat plan. Ze had toch harder gereden dan ik dacht. Haar paard had dit keer langer nodig en Tas minder lang (7 minuten is alsnog lang maar ja) dus ik mocht eerder weg. Het laatste rondje was ik van plan afstand te nemen dus ik ging vlot weg. Op een gegeven moment merkte ik dat ik de groom van degene die eerst met mij op kop had gereden niet meer zag. Haar paard bleek afgekeurd te zijn op de vetgate dus als ik dit tempo volhield (mijn doel voor deze ronde was 19 km per uur als Tas dat zou kunnen) was er geen gevaar meer voor de eerste plek behalve zelf afgekeurd te worden. Toen we op een gegeven moment een klein rondje van 4 km gedaan hadden en we op de terugweg nummer 2, 3 en 4 zagen wist ik zeker dat we niet meer ingehaald konden worden. Het laatste rondje hebben we helemaal alleen gereden en in zijn eentje lopen vindt Tassili niet zo leuk, maar door hem steeds aan te moedigen bleef hij toch doen wat ik van hem vroeg! Ook op de nakeuring was alles helemaal goed. Ik ben trots op Tassili, hij heeft waar gemaakt wat ik hoopte. Thuis ging hij galopperend de wei in. Hij voelde zich duidelijk nog goed 🙂
Ik wil Annabel, Tineke en Wim bedanken voor het groomen, het ging heel goed onderweg en in de vetgates. Emile ook heel erg bedankt dat ik dit paard mag rijden! En natuurlijk de organisatie erg bedankt, het was een supergoed georganiseerde wedstrijd! De route was perfect aangegeven!”